Öğretmenin teknolojiyle imtihanı
Prof. Dr. Selçuk Karaman hocam ile 27-28 Ekim tarihlerinde Sivas’ta gerçekleşen Uluslararası Eğitim Teknolojileri Sempozyumu’nda sunmuş olduğumuz çağrılı konulmanın özetini aşağıda bulabilirsiniz.
Öğretmenin teknolojiyle imtihanı
Eğitim ortamlarına yeni teknolojilerin entegre edilmesi, öğrenme çıktılarında beklenen etkiyi sağlayamamıştır. Ulaşım, iletişim, sağlık gibi bir çok alanda teknolojinin meydana getirdiği dönüşümle kıyaslandığında, eğitimdeki teknoloji yatırımlarının dönüşlerinin sınırlı olduğu net bir şekilde ortaya çıkmaktadır. Beklenen etkilerin eğitim ortamlarında görülememesinin nedenlerine bakıldığında öğrenmenin doğasının karmaşık olması, bir çok değişkenin öğrenme sürecine etki etmesi, öğrenmenin duygusal bir boyutunun olması, öğrenmenin basit bir bilgi aktarımından öte bir yapısının olması gibi bir çok faktörün öne çıktığı söylenebilir. Aslında özellikle Milli Eğitim Bakanlığı’nın ve Üniversitelerin yürüttüğü çalışmalar sonucunda teknoloji entegrasyonu için gerekli olan altyapı, insan kaynağı, bilgi birikimi, teşvik, destek ve düzenlemelerin çoğunlukla iyi durumda olduğu görülmektedir. Ancak bütün bu imkanlara rağmen etkili öğretim bağlamındaki engellerin aslında algısal olduğu düşünülmektedir. Bu algısal problemlerin başında, teknolojinin pedagojinin önüne geçecek kadar önemsenmesi, bir teknolojik uygulamanın tüm öğrenme problemlerinin uygun çözümü gibi görülmesi, farklı koşullara ve ihtiyaçlara göre değişen tercih anlayışının benimsenmemesi gelmektedir. Teknolojinin belli pedagojiler için daha uygun zemin oluşturduğu hatta zaman zaman yeni pedagojilerin oluşmasına neden olduğu gerçeğini göz ardı etmeksizin uygun teknoloji algısının geliştirilmesi gerekir. Değişim yönetiminin önemli bir parçası olan bu algısal değişimin gerçekleşmesi için öğretmenin kendi öğretim tarzı içerisine bütünleştirildiği teknoloji uygulamalarının yapılması ve örneklerin paylaşılması, kullanılan teknolojinin kendisinden ziyade sınıf içi ve sınıf dışındaki alıştırma, dönüt, dikkat çekme, hatırlatma, gerçek yaşam deneyimi sunma gibi pedagojik fonksiyonlarına odaklanılması gerekmektedir. Öğretmenin kontrolü bir araç veya teknolojiye bırakmaksızın, öğretim etkiliklerinin tasarımcısı ve rehberi olduğu uygulamaların yaygınlaştırılmasına ihtiyaç vardır.
Teacher’s struggle with technology
The integration of new technologies into educational environments did not have the expected effect on learning outcomes. It is clear that the return of technology investments in education is limited when compared to the transformation that many fields of technology such as transportation, communication, and health have brought to the scene. Given the reasons for not seeing the expected effects in the educational settings, it can be said that many factors such as the complex nature of the learning, the influence of many variables on the learning process, the emotional dimension of the learning, and the fact that the learning is beyond simple knowledge transfer. In fact, it is seen that the infrastructure, human resources, academic experiences, incentives, support and regulations for stakeholders required for technology integration are mostly in good condition, especially as a result of the studies carried out by the Ministry of National Education and Universities. However, despite all these facilities, it is thought that the obstacles in effective teaching context are actually perceptual. These perceptual problems are seeing technology as important enough to be in front of pedagogy, a suitable solution for all learning problems, and lack of understanding that varies according to different circumstances and needs. The technology forms the basis for certain pedagogies and even leads to creation of new pedagogies. In order to realize perceptual change, which is an important part of change management, it is necessary to focus on the pedagogical functions such as feedback, attention, offering real life experience, instead of technology itself and the implementation of technology applications in which the teacher is integrated into his teaching style and sharing of examples. Therefore, there is a need to disseminate the practices in which the teacher is the designer and guide of instructional activities, without leaving control to a tool or technology.
Özetler kitapçığına buradan ulaşabilirsiniz.